หิ่งห้อยใครว่ามีแต่ที่อัมพวา

ไปเจอบทความดีดีอยากเอามาแชร์กันให้อ่านเล่นๆครับ เกี่ยวกับเรื่อง"หิ่งห้อยใครว่ามีแต่ที่อัมพวา"

“หลังจากเข้าห้องพัก  เก็บข้าวของ  ประมาณสองทุ่ม  จะให้แป้ง ลูกสาวพาไปดูหิ่งห้อย”  นายกองค์การบริหารส่วนตำบล    บอกเราทั้งสาม  ด้วยอาการตื่นเต้นแทนผู้มาเยือน    แต่หลังจากที่ตีรถลงมาจากกาฬสินธุ์    เราต่างยิ้มรับ   ทั้งที่จริงสาบานได้  ว่าทุกคนภาวนาให้ฝน! จะได้รอดจากโปรแกรม

ทีมข่าวรายการ NBT NEWS FOCUS เข้าที่พักที่แนวที่สุดในตำบลบางน้ำผึ้ง  หรือที่เรียกกันว่าตำบลกระเพราะหมู   อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ  ด้วยสิทธิพิเศษอำนวยการโดยนายกสำเนาว์  รัศมิทัติ นายกองค์การบริหารส่วนตำบล(ทุกสมัย) ตัวใหญ่ อ้วน ดำ ผมหยิก  พูดเยอะ  ด้วยความอยากนำเสนอพื้นที่ของตนเอง   ทั้งด้านบริหารจัดการทั้งการท่องเที่ยวชุมชน  การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม  และดำเนินชิวิตตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง  ซึ่งจากที่เห็นก็ยอมรับว่าเป็นเช่นนั้นอย่างแท้จริง

หลังจากเข้าที่พักสุดคลาสสิค  ในเขตชุมชนที่เต็มไปด้วยป่าจาก  และพืชพันธุ์น้ำจืดปนน้ำเค็ม  สับกันกับบ้านไม้ยกขึ้นสูง  ริมทางสัญจรปูนซีเมนต์  กว้างประมาณ 1 เมตร  ที่มีแต่มอเตอร์ไซด์ จักรยาน และการเดินเท่านั้นที่เข้ามาถึง   ประมาณ 2 ทุ่มน้องแป้งลูกสามนายกก็มาตะโกนเรียตามเวลานัดหมาย  แน่นอนว่าสมาชิกทั้งสองปฏิเสธแต่ในฐานะที่เป็นผู้สื่อข่าวหัวหน้าทีม    จำต้องไปตามจรรยามารยาท

แม้จะไม่อยากลุกจากเตียงแต่ก็ต้องยอมรับว่า   ก้าวแรกที่ลงเรือไม้ลำเล็ก   น้องแป้งแนะนำว่าคนขับชื่อลุงแกระ  เป็นไกด์ที่เรียกได้ว่ารักหิ่งห้อยยิ่งกว่าชีวิต    บวกกับบรรยากาศแม่น้ำเจ้าพระยายามค่ำคืน   มันก็ชักตื่นเต้นดีเหมือนกัน!

สภาพชุมชนบางน้ำผึ้ง  บ้านเรือนหลังเล็ก  สลับเรียงกับป่าไม้ชายฝั่งสุมทุ่ม  ช่างแตกต่างจากท่าเรืออุตสาหกรรม  เรือโป๊ะลำมหึมา  โรงกลั่นน้ำมัน  ที่เปิดไฟยังกับฐานปล่อยอากาศยาน    ฝั่งกรุงเทพมันช่างต่างกันคนละฟ้ากับดิน

“วันนี้เราจะพาไปดูที่จุดฮไลท์นะคะ  เพราะพี่มาคนเดียวดูอย่างเป็นทางการกลัวจะนานไป  เดี๋ยวจะง่วงซะก่อน”  น้องแป้งคนเก่งพรีเซนต์ฉับไว   เรื่อล่องมา  ลัดเลาะไปตามป่า  ผ่านเรือประมง    ลมประทะใบหน้าก็ชักเริ่มเพลิน  และแล้วเธอก็พาไปยังจุดที่เราไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต  มันคือต้นลำพูน  ที่เต็มไปด้วยแสงไฟระยิบระยับ  ยากนักจะอธิบายความงาม   ทันใดนั้นลุงแกระก็ปลุกจากภวังค์ด้วยคำพูดกรอกหูว่า   “กฎเหล็กคือห้ามถ่ายรูปโดยใช้แฟลทน้ะ   เพราะหิ่งห้อยจะตกใจตายล่วงลงมาทั้งต้น    อีกสิบปีนะ  มันถึงจะมาอยู่ที่นี่เหมือนเดิม”  มือล้วงกำลังจะควักกกล้องเลยต้องนิ่งไป     ชั่วอึดใจ   ทั้งน้องแป้งและลุงแกระ   ต่างก็สลับกันพูดเรื่องคุณสมบัติของหิ่งห้อย   สถานการณ์ในปัจจุบัน   ความนิยมของนักท่องเที่ยวที่ต่างมาติดใจ    และอื่นๆอีกมากมายที่จำได้หมดก็คงไม่ใช่เรา    แต่ก็อย่างว่าแหละน้องแป้งเธอเก่งอย่างที่พ่อคุยไว้จริงๆ     เด็กเอแบคปีสี่   ที่พรีเซนต์ข้อมูลวิชาการทั้งหมดนี้เป็นภาษาอังกฤษ  ให้ฝรั่งฟังอยู่เนื่องนิจคงไม่ธรรมดา  อนาคตปริญญาโทสวีเดน  บอกตามตรงพี่อิจฉาเหลือเกิน

สิ่งที่คิดในใจระหว่างนั่งเรือกลับไม่เพียงแต่ความท้าทายที่ชาวบ้านจะรักษาแมลงไฟเหล่านี้ได้อย่างไร   ในเมื่ออุตสาหกรรมฝั่งตรงข้ามมันยิ่งใหญ่  และสาดไฟมาถึงทุกซอกมุมป่าจาก   จนเห็นมองนกห้าง ค้างคาว  บินผลุบๆโผล่ๆ   แต่แน่นอนว่าหากมีโอกาสสักวันรับรองว่าจะพาคาอันเป็นที่รักมาล่องเรือชม   เพราะทั้งสองฝั่งของแม่น้ำเจ้าพระยาระหว่างกระเพาะหมูุมวิทกับสุข    มันช่างสวยงาม  แตกต่าง  อย่างหดหู่

แต่อย่างน้อยเราก็ได้รู้ความจริงว่า  เป็นนักข่าวนี่มันดีตรงที่   ทุกเวลาเราต่างถูกบังคับให้หาประสบการณ์ใส่ตัวเอง

ที่มา : http://jaywaleeyvijanjit.com/2013/06/21/%E0%B8%AB%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B9%83%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B9%81%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88/

สำหรับใครที่อยากดูข้อมูลของสถานที่ท่องเที่ยวอัมพวาก็ไปดูได้ที่ AmphawaGuide.com นะครับ เว็บข้อมูลท่องเที่ยวอัมพวา